Posts

कौशल्य.... कला जोपासण्याचे

        प्रत्येक जण आपल्या आवडी-निवडी, वेगवेगळ्या कला जोपासत असतो. काही त्या कलेत अधिक निपुण असतात, तर काही एक  विरंगुळा म्हणून कलेशी जोडलेले असतात. काही जण त्या कलेला कौशल्याशी जोडतात.  तुमच्या अंगी वेगवेगळे कला, कौशल्य असतील तर 'रिकामं मन शैतानचे घर' असे कधीच होऊ देणार नाही. काहीच काम नसेल तर आपण कंटाळतो, जावं कुठे? करावं काय? असे मनात प्रश्न उद्भवतात. अशावेळी तुम्हाला कलेची आवड असेल..  जसे... वाचन, लेखन ,गायन ,चित्रकला , रंगकाम , फोटोग्राफी संवाद  अशा अनेक कलांपैकी एक कला ज्याची तुम्हाला आवड असेल तर तुम्ही स्वस्थ बसणार नाही. तुमचा कंटाळा, रिकामा वेळ सहज भरून निघेल.            कला जोपासणे हे ही एक कौशल्य आहे. बहुतेकदा खूप सार्‍या कला अवगत असतांना कामाच्या व्यापामुळे आपण त्याकडे दुर्लक्ष करतो. अशावेळी कधीतरी तुम्ही तयार केलेली वस्तु दिसली की तुम्ही त्या दिवसांत हरवून जातात. काय तो क्षण, काय ते दिवस असे विचार मनात घर करतात. कधीतर कलेत निपुण असतांना कौशल्यांच्या कमतरतेमुळे आपले कले कडे दुर्लक्ष होते. वेळ आणि अल्पश...

कलाकौशल्य

प्रत्येक कलाकृती ही कला आणि कौशल्य या दोघांची मिळूनच बनलेली असते. कला अंगभूत असते तर कौशल्य मिळवता येते.  समजणे आणि उमजणे यात जो फरक आहे तोच शिकून येणे आणि उपजत असणे यात आहे. याविषयी "कट्यार काळजात घुसली " या नाटकात कविराज बाकेबिहारी यांच्या तोंडी खूप छान वाक्य दिली आहेत जे वास्तव आहे. त्यात मूळ फरक हा "विद्या आणि कला" असा आहे. विद्या आत्मसात करता येते परंतु कला ही आत आधीच असावी लागते. ती आत असलेली कला केंव्हा कशी प्रकट होईल ह्याला कुठलीही काल अथवा वयाची मर्यादा नाही. फक्त त्याठिकाणी "तानसेन जन्मालाच यावा लागतो ह्यापेक्षा तानसेन घडावा अशी परिस्थिति निर्माण व्हावी लागते...". हे लागू पडतं. संगीताची सरगम आणि आरोह अवरोह कळाले, रागांचे स्वरसमूह कळाले तरी ते त्या व्यक्तीच्या कंठातून निघतीलच असे नाही. किंवा एखाद्याला रागमालिका न कळूनही अचूक वाजवता अथवा गाता येऊ शकते. त्यावेळी त्याला स्वरांचे ज्ञान असते परंतु स्वरांची ओळख नसते असे म्हणता येईल. "ओळख असणे" ही विद्या आणि "ज्ञान असणे" हे उपजत असे म्हणता येईल.  उपजत कला आणि मग बाजूची परिस्थिती, कलेच...